Ο καθηγητής που ανακάλυψε το ταλέντο του Λουκανίδη στη Θράκη και η πικρία του από την συμπεριφορά της ΑΕ Κομοτηνής

 

Ο Τάκης Λουκανίδης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών έχοντας ζήσει πολλά αλλά κυρίως ένα άσχημο παιχνίδι της μοίρας, από τα παιδικά χρόνια οπότε και έχασε τον πατέρα του από τους βούλγαρους στην κατοχή μέχρι και τα πιο πρόσφατα, όταν έχασε σε τροχαίου δυστύχημα τον γιο του.

Η μητέρα του χρειάστηκε να γίνει και πατέρας για τα πέντε παιδιά της. Τους συμπαραστεκόταν ακόμα και στο γήπεδο, στις κερκίδες της θρυλικής Δόξας. Έκανε δυο δουλειές για να ζήσουν. Ωστόσο, τον μικρό Τάκη αναγκάστηκε να τον βάλει στο ορφανοτροφείο και όταν ολοκλήρωσε το Δημοτικό, μεταφέρθηκε στην Γεωργική Σχολή Κομοτηνής, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το Θεραπευτήριο Παιδιών Χρονίων Παθήσεων.

Ο Τάκης Λουκανίδης ξεκίνησε ουσιαστικά να παίζει μπάλα με την ομάδα της Σχολής. Μάλιστα στην αρχή χρησιμοποιήθηκε ως… τερματοφύλακας και έπειτα ως μέσος, αμυντικός, επιθετικός. Γενικά, σε όποια θέση είχε ανάγκη η ομάδα της Σχολής, μπορούσε να αγωνιστεί και μάλιστα με επιτυχία. Σύντομα έγινε το μεγάλο όνομα της ποδοσφαιρικής ομάδας της Γεωργικής Σχολής Κομοτηνής.

Ένας καθηγητής που είχε στην Σχολή, ο οποίος τύγχανε να είναι μέλος και στο Δ.Σ. της ΑΕ Κομοτηνής, αντιλήφθηκε το ταλέντο του και τον πρότεινε στους κιτρινόμαυρους. Κάπως έτσι ξεκινά ένα μαγικό ταξίδι στον χώρο του ποδοσφαίρου, με τον Τάκη Λουκανίδη να υπογράφει το πρώτο του δελτίο το 1953 στην ΑΕΚ Κομοτηνής.

Ωστόσο ο Λουκανίδης δεν σκόπευε να ζήσει μόνιμα στην Κομοτηνή και είχε όνειρο να αγωνιστεί στην μεγάλη ομάδα της πόλης καταγωγής του, της Δόξας Δράμας. Για τον λόγο αυτόν, όπως ο ίδιος ανέφερε σε συνεντεύξεις του, έκανε συμφωνία μόλις τελειώσει τη σχολή να του επιτρέψουν να πάρει μεταγραφή στη Δόξα Δράμας. Από την ΑΕ Κομοτηνής όμως δεν τήρησαν το λόγο τους.

Το ταλέντο του στα γήπεδα της Θράκης ήταν τέτοιο που στην ομάδα της Ροδόπης κατάλαβαν ότι είχαν στα χέρια τους ένα διαμάντι και δεν έδειξαν καμία πρόθεση να το δώσουν χωρίς να πάρουν κάτι. Το γεγονός αυτό πίκρανε τον Λουκανίδη, που έφτασε μέχρι και στα πρόθυρα να σταματήσει το ποδόσφαιρο που μόλις είχε ξεκινήσει. Πολλές λεπτομέρειες ποτέ δεν αποκάλυψε, ωστόσο η μεταγραφή στην Δόξα Δράμας έγινε με επεισοδιακό τρόπο, χάρη στην επιμονή και στην ευστροφία της μητέρας του.

Ο ίδιος όποτε του αναφερόταν η Κομοτηνή, δεν έδειχνε στις συζητήσεις του να χαίρεται και πολύ και προτιμούσε να αποφεύγει τη συζήτηση και να αλλάζει το θέμα. Και αυτό παρόλο που ουσιαστικά στην Κομοτηνή ξεκίνησε να μαθαίνει μπάλα. Προς τιμήν του το μικρό γηπεδάκι που υπάρχει στο Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων ονομάστηκε Τάκης Λουκανίδης, αλλά ο ίδιος δεν ήρθε πολλές φορές στην Κομοτηνή, καθώς η αλήθεια είναι ότι δεν είχε και τις καλύτερες αναμνήσεις από τις συμπεριφορές που συνάντησε.

Ωστόσο με συγκίνηση στάθηκε κοντά στην ομάδα του Πανθρακικού, όταν έδινε τον νυν υπέρ πάντων αγώνα για την άνοδο στην Super League. Μάλιστα, την παραμονή του ιστορικού αγώνα του Πανθρακικού με τον Ηλυσιακό στις 2 Ιουνίου του 2008, στον οποίο σφραγίστηκε η άνοδος για πρώτη φορά στην Α’ Εθνική, ο Τάκης Λουκανίδης είχε σπεύσει στο ξενοδοχείο της αποστολής του Πανθρακικού προκειμένου να σταθεί στο πλευρό της προσπάθειας της ομάδας της Κομοτηνής.