Ο πρώην αρχηγός της Εθνικής Ομάδας Νίκος Ρουμελιώτης εδώ και καιρό αποτελεί ουσιαστικά την ψυχή της Παναχαϊκής και σε διοικητικό επίπεδο, ωστόσο οι δηλώσεις του υπέρ των πολλών ξένων στο πρωτάθλημα (τασσόμενος με την επιθυμία μερίδας παραγόντων) προκάλεσαν αίσθηση.
Πέρα όμως από την αίσθηση που προκάλεσαν, δεν άργησαν να έρθουν οι αντιδράσεις. Μια από αυτές, από τον επίκουρο καθηγητή του ΤΕΦΑΑ ΚομοτηνήςΘανάση Κασαμπαλή. Ο γνωστός προπονητής έδωσε απαντήσεις στον Ρουμελιώτη, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε ότι οι ξένοι αθλητές ειναι καλύτεροι από τους Έλληνες.
Η απάντηση είναι εκτενής αλλά έχει ιδιαίτερη αξία, γιατί πίσω από την απάντηση στον Ρουμελιώτη ουσιαστικά δίνεται μια έμμεση απάντηση και στην επίσημη θέση του Εθνικού Αλεξανδρούπολης, που όπως έχει αποκαλύψει το ThrakiSportS επίσης τάχθηκε υπέρ της αύξησης των ξένων παικτών στο πρωτάθλημα, ακολουθώντας τις επιταγές ουσιαστικά του Ολυμπιακού που κίνησε την σχετική διαδικασία.
Η απάντηση Κασαμπαλή έχει ως εξής:
«Φίλε Νίκο Ρουμελιώτη, διάβασα με προσοχή τη συνέντευξή σου.
Έχεις κάνει μια αξιόλογη μέχρι τώρα καριέρα και έχεις αφήσει ως αθλητής ένα θετικό αποτύπωμα στο χώρο του βόλεϊ. Σαν παράγοντας είναι νωρίς ακόμη για να κριθείς.
Το ότι υπερασπίζεσαι τον προσφάτως αποκτηθέντα ρόλο σου ως προέδρου μου φαίνεται λογικό. Το ίδιο όμως κάνει και ο ΠΑΣΑΠ από την πλευρά του προασπίζοντας τα συμφέροντα των αθλητών που εκπροσωπεί, αλλά νομίζω και του αθλήματος κάτι που από τα λεγόμενά σου φαίνεται ότι μάλλον για σένα είναι αδιάφορο.
Γιατί λοιπόν ενοχλεί μονομερώς η στάση της μιας πλευράς; Απ’ ότι αντιλαμβάνομαι ο ΠΑΣΑΠ δεν εναντιώνεται στους παράγοντες και στην ΕΣΑΠ όπως αναφέρεται στη συνέντευξη, αλλά με συγκεκριμένα στοιχεία ζητάει βελτίωση των συνθηκών των μελών του και της ποιότητας του πρωταθλήματος.
Από την άλλη η ΕΣΑΠ νομίζει ότι η ποιότητα του προϊόντος θα βελτιωθεί με τους 7 κοινοτικούς που απαιτεί. Ποιο όμως είναι αυτό το προϊόν; Η ΕΣΑΠ εννοεί στεγνά το πρωτάθλημά της, ενώ ο ΠΑΣΑΠ συνολικά το επίπεδο του βόλεϊ (πρωτάθλημα και Εθνικές ομάδες).
Η συνέντευξη λέει: «Θεωρώ ότι πρέπει να έρθουν καλοί αθλητές στην ελληνική αγορά»…. Απ’ αυτό που φαίνεται μέχρι τώρα, οι περισσότερες ομάδες βάζοντας στόχο την παραμονή, επενδύουν σε ξένους γ΄ και δ΄ διαλογής με μοναδικό κριτήριο να είναι φτηνοί. Οι δυο γνωστές ομάδες με τους μεγαλύτερους προϋπολογισμούς δεν έχουν κατορθώσει να μπουν ούτε στην τετράδα του Challenge cup (της τρίτης σε δυναμικότητα Ευρωπαϊκής διοργάνωσης)! Ποια σημάδια που εμείς οι υπόλοιποι του βόλεϊ δεν βλέπουμε, δείχνουν ότι στο άμεσο αλλά και στο απώτερο μέλλον αυτό πρόκειται να αλλάξει και να έρθουν οι καλοί ξένοι;
Ελάχιστοι σύλλογοι βελτιώνουν τους στόχους τους για κυνήγι τετράδας και κάποια καλή πορεία στην Ευρώπη! Οι πιο πολλοί προτιμούν τη φτηνή συνταγή της παραμονής.
Οι συγκρίσεις με τη Γαλλία και τη Γερμανία είναι το λιγότερο ατυχείς. Η διαμονή-διατροφή, μετακίνηση και η συμπεριφορά των σωματείων προς τους αθλητές, αλλά πολύ περισσότερο οι συνθήκες προπόνησης, ασφάλειας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης απέχουν παρασάγγες από τις δικές μας. Υπάρχουν δόξα τω Θεώ αρκετοί Έλληνες που παίζουν τα τελευταία χρόνια στο εξωτερικό οι οποίοι μπορούν να το επιβεβαιώσουν.
Παρακάτω αναφέρεται: «Όσον αφορά τις πληρωμές, να ενημερώσω τον ΠΑΣΑΠ ότι στα σωματεία που βρίσκονται στην Α1 και καλούνται να πληρώνουν τους αθλητές κάθε πρώτη του μηνός τους έρχονται χρέη πενταετίας και καλούνται να τα πληρώσουν ή να τα ρυθμίσουν στο 100% αλλιώς δεν μπορούν να παίξουν στο πρωτάθλημα».
Όποιος αναλαμβάνει τη διοίκηση ενός συλλόγου φαντάζομαι ότι δεν είναι τόσο αφελής ώστε να μη φροντίσει να ενημερωθεί για τυχόντα χρέη παρελθόντων ετών. Αν το κάνει τότε είναι υπεύθυνος και υπόλογος γι’ αυτά που θα βρει μπροστά του! Δεν τον πήρε κάποιος με το ζόρι και τον έκανε πρόεδρο. Με τη βούλησή του πήγε.
Υπάρχουν βέβαια και δικλίδες ασφάλειας. Αν πράγματι θέλει να έχει το κεφάλι του ήσυχο πριν αναλάβει τη διοίκηση, βάζει ορκωτούς λογιστές να αποτυπώσουν την κατάσταση που παραλαμβάνει και αν θέλει να διασφαλίσει και τον επόμενο πρόεδρο κάνει το ίδιο όταν φεύγει!
Η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει μόνο να είναι τίμια, πρέπει και να το δείχνει. Όλοι μιλούν για διαφάνεια αλλά όταν φτάνουν στο δια ταύτα στρίβουν δια του αρραβώνος!
Παρακάτω γράφει: «Εγώ, για να παίξω στο πρωτάθλημα, πρέπει να έχω πληρώσει όλους τους αθλητές που είχαν τη δούλευσή μου. Άρα, δεν μπορώ να μην συγκρίνω με το γαλλικό πρωτάθλημα. Και στη Γαλλία ισχύει ο ίδιος νόμος. Εάν δεν έχω φορολογική ενημερότητα, το σωματείο παύει να παίζει Α1».….. Όλα αυτά που αναφέρονται παραπάνω (φορολογική ενημερότητα, ρυθμίσεις χρεών, μερική ασφάλιση κλπ. είναι αυτά που υποχρεώνει ο νόμος και οι ομάδες άρχισαν να τηρούν. Εάν δεν ανάγκαζε ο αθλητικός νόμος αμφιβάλλω ότι τα σωματεία θα τηρούσαν αυτή την ίδια στάση απέναντι στους αθλητές!
Στη Γαλλία η οποία αναφέρεται μπορεί να ισχύει ο ίδιος νόμος, με την τεράστια όμως διαφορά ότι εκεί επιπλέον οι σύλλογοι δέχονται και φορολογικούς ελέγχους σε αντίθεση με ότι ισχύει εδώ.
Η πρόκληση που είναι μπροστά μας και γίνεται ακόμη μεγαλύτερη με 7 κοινοτικούς είναι αν οι σύλλογοι αντέχουν ουσιαστικούς φορολογικούς ελέγχους και το σημαντικότερο αν επιτέλους ταυτίζονται οι οικονομικοί απολογισμοί με τις φορολογικές τους δηλώσεις!!!
«Τα τελευταία τρία χρόνια, οι ομάδες δεν οφείλουν ούτε ένα ευρώ σε κανέναν αθλητή. Και, αν οφείλουν, είναι ρυθμισμένο»…. Δε νομίζω ότι είναι το ίδιο να πληρώνεται ο επαγγελματίας αθλητής κάθε μήνα όπως περιγράφουν όλα τα συμβόλαια που υπογράφουν και το ίδιο να παίρνουν τα δεδουλευμένα σε δόσεις «Κωτσόβολου» και με καθυστέρηση 2 και 3 ετών. Ποιος σώφρων άνθρωπος δεν θα αντιδρούσε;
Κάθε Δεκέμβριο και Ιούνιο σπάνε τα τηλέφωνα για να παρακαλούν οι περισσότεροι σύλλογοι τους αθλητές για νέο διακανονισμό δίνοντας μια μικρή προκαταβολή για τα μάτια του κόσμου και γνωρίζοντας εκ των προτέρων (και οι δυο πλευρές) ότι δεν θα τηρηθεί ούτε η νέα ρύθμιση παρά μόνο αν γίνει παραχώρηση του ποσού από τακτικές χορηγίες.
«Αν πραγματικά οι πρόεδροι έβλεπαν Έλληνες μεγάλης ποιότητας, ίσως και να μην έπαιρναν αυτήν την απόφαση. Ναι, φταίνε οι ομάδες που δεν βγαίνουν αθλητές, αλλά αυτό είναι άλλο. Και, ναι, μάγκες (σ.σ. Έλληνες αθλητές), δείξτε ποιοι είστε, ώστε κάνουν συμβόλαιο οι ομάδες σε Έλληνες και όχι ξένους»…. Το ευτύχημα είναι ότι οι Έλληνες έχουν δείξει στο εξωτερικό ποιοι είναι, αλλά το δυστύχημα είναι ότι εδώ αντιμετωπίζονται σαν «τα δικά μας παιδιά» που σύμφωνα και με την άποψη γνωστού προπονητή που ειπώθηκε επίσημα σε ΓΣ, όχι απλά δεν πρέπει να απαιτούν μισθό σαν επαγγελματίες αλλά θα πρέπει και να πληρώνουν τους συλλόγους τους για να ξεβγάλουν τις «ευεργεσίες» προς αυτούς.
Υπάρχει αναμφίβολα συνυπευθυνότητα των ΤΑΑ για το ότι δεν βγαίνουν ποιοτικοί παίκτες για το κορυφαίο επίπεδο. Όταν όμως υπάρχει το δέλεαρ των φτηνών ξένων, οι ουσιαστικές παρεμβάσεις αναβάλλονται στο διηνεκές!! «
Δώστε το δικαίωμα όμως στη βελτίωση του πρωταθλήματος με ξένους. Αν όχι, να το βελτιώσουμε με Έλληνες, αν αξίζουν όμως να παίζουν και να έχουν σωστό συμβόλαιο στην Α1»… Εγώ θα πρότεινα μια άλλη λύση για σίγουρη βελτίωση του πρωταθλήματος. Να γίνουν οι ομάδες καθαρά επαγγελματικές μετατρέποντας τα ερμαφρόδιτα ΤΑΑ σε ΑΕ. Να καθορίσουν ένα κατώτατο πλαφόν προϋπολογισμού πχ 400.000 Euro προκατατεθημένα σε τράπεζα ώστε να είναι εξασφαλισμένα τα έξοδα της τρέχουσας χρονιάς αλλά και η ποιότητα των ξένων που θα πάρουν. Τότε ΝΑΙ ας φέρουν και 7 κοινοτικούς ή όσους άλλους ξένους θέλουν.
Να αφήσουν όμως και μια δικλίδα ασφαλείας για τη βελτίωση του επιπέδου του Ελληνικού βόλεϊ, τουτέστιν των Εθνικών ομάδων. Εγώ θα πρότεινα να έχουν υποχρεωτικά στη δεκατετράδα τους δηλωμένους κάθε βδομάδα τέσσερεις νέους 18-21 ετών που να έχουν όμως διασφαλισμένα και μια ικανοποιητική συμμετοχή στον αγώνα και όχι να παριστάνουν τις γλάστρες!
«Αυτή είναι και η άποψη της Παναχαϊκής, γι’ αυτό και ψήφισε υπέρ. Θέλω να ενισχύσω την ομάδα μου με έναν καλό ξένο για να σώσω την κατηγορία. Δυστυχώς, το θέλω. Φέρνω ξένους και είναι καλύτεροι απ’ τους Έλληνες, είναι η ωμή αλήθεια.….
Πιστεύεις ότι κρατίδια σαν τη Σάντα Λουτσία, τις Μπαχάμες κλπ αλλά και τη Λατινική Αμερική (εξαιρουμένων Κούβας και Αργεντινής που έχουν διαχρονική παρουσία στο παγκόσμιο γίγνεσθαι του βόλεϊ), έχουν κάποια πρωτοποριακή οργάνωση στα αναπτυξιακά τους και παράγουν παικταράδες που τους ανακαλύψαμε τώρα τελευταία σαν τροφοδότες και σωτήρες του πρωταθλήματός μας; Απλά έπεσε το επίπεδο του βόλεϊ τόσο χαμηλά που δώσαμε χώρο σε τέτοιου είδους ποιότητες να παίζουν εδώ.
Τι κάνουμε όμως εμείς για τη δική μας ποιότητα; Πού είναι οι νέοι παίκτες από τις ακαδημίες των ομάδων που καταλήγουν στα ΤΑΑ; Που είναι οι παίκτες που ενσωμάτωσε η Παναχαϊκή από τις ακαδημίες της στο ανδρικό τμήμα; Που είναι οι νέοι παίκτες που ενσωματώθηκαν σε άλλους συλλόγους προσωρινά με το υποχρεωτικό πρώτο συμβόλαιο και με τη λήξη του πήραν των οματιών τους και φύγαν; Γιατί δεν μπόρεσαν οι παράγοντες που κόπτονται ότι ενδιαφέρονται να τους κρατήσουν;
Όλοι χωρούν στο ρόστερ των ομάδων όταν στοιχίζουν 3000 Euro το χρόνο, μόλις όμως απαιτήσουν μια λογική αύξηση (που σε καμιά περίπτωση δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική προσφορά τους) γίνονται ακατάλληλοι και αντικαθίστανται από αμφιλεγόμενους ξένους!
«Από το να έχω μεγάλες ευθύνες απέναντι στους Έλληνες αθλητές, προτιμώ να τους κάνω μικρά συμβόλαια με μικρές ευθύνες ώστε να τα τακτοποιώ»…. Κάποιοι συμπεριλαμβάνονται στους τυχερούς και «βολεμένους» θα έλεγα του συστήματος γιατί έτυχαν τις εποχές των παχιών αγελάδων που και μεγάλα συμβόλαια υπέγραφαν οι παίκτες αλλά και πληρώνονταν από την Εθνική ομάδα με την προπόνηση συν τα πριμ (ακόμη και στις ήττες στο world league έπαιρναν ένα κάρο λεφτά).
Δεν είμαι σίγουρος ότι αν άρχιζαν τώρα την καριέρα τους, θα έπαιζαν με συμβόλαιο 3000 Euro και αποπληρωμένο σε άπειρες δόσεις μετά 4-5 χρόνια. Τέλος θεωρώ ότι αφού οι ομάδες δεν μπορούν με το τέλος της σεζόν να εξοφλήσουν τους Έλληνες που παραμένουν εδώ, και είναι πιο διαχειρίσιμοι, πως θα εξοφλήσουν τους ξένους που αναχωρούν από την Ελλάδα με το τέλος του πρωταθλήματος;
Το πιο πιθανό με 7 κοινοτικούς είναι να μεταφερθεί η άρρωστη κατάσταση των χρεών (που καλύπτεται εντέχνως στην Ελλάδα), και σε όλο τον κόσμο και να χαθεί η όποια αξιοπιστία του Ελληνικού βόλεϊ έχει μείνει ακόμη ζωντανή.
Με εκτίμηση Θανάσης Κασαμπαλής
Επίκουρος καθηγητής ΣΕΦΑΑ-ΔΠΘ Προπονητής βόλεϊ»
