Ο Κ. Μπανιώτης στο ThrakiSportS για την πίκρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες, τους στόχους της νέας σεζόν, τον ΠΑΟΚ και τον Πανθρακικό!

 

Συνέντευξη στον Γιάννη Καρτάλη

– Μετά το πέρας των Ολυμπιακών αγώνων του Ρίο, ο Κώστας Μπανιώτης βρίσκεται σε μια περίοδο ανασυγκρότησης και προετοιμάζεται πλέον για την έναρξη της επόμενης αγωνιστικής σεζόν του στίβου.

Στη σεζόν αυτή υπάρχουν αρκετές σημαντικές διοργανώσεις για τον ίδιο, με κυριότερη το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Λονδίνο, ενώ υπάρχει και το Ευρωπαϊκό Κλειστού Στίβου στο Βελιγράδι. Τo ThrakiSportS συνάντησε τον Κομοτηναίο πρωταθλητή λίγο πριν την αναχώρησή του για την Σερβία, όπου θα πραγματοποιήσει το βασικό στάδιο της προετοιμασίας του και είχε μαζί του μια εκτενή συζήτηση για τη σεζόν που πέρασε, αλλά και για αυτήν που έρχεται.

Θ.S:  Φτάσαμε, λοιπόν, στο τέλος μιας χρονιάς και την αρχή σιγά – σιγά, πλέον της επόμενης. Ποιες είναι οι αναμνήσεις που σου αφήνει το τέλος του 2016;

Κ.Μ: Ήταν μια πολύ ωραία χρονιά, την απόλαυσα πολύ και είχε αρκετούς σημαντικούς αγώνες. Ξεκινήσαμε με το παγκόσμιο του κλειστού στο Πόρτλαντ, στο οποίο και ήρθε μια 5η θέση που σε ένα τέτοιο πρωτάθλημα είναι πολύ σημαντική, ήρθε ένα ατομικό ρεκόρ στον κλειστό στίβο μετά από δώδεκα χρόνια. Μετά είχαμε τον τελικό στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, στο οποίο κατέκτησα την έκτη θέση, που είναι και η υψηλότερη που έχω πάρει ως τώρα. Όμως μένει και η πίκρα που μου άφησαν οι Ολυμπιακού Αγώνες, αφού ήθελα πάρα πολύ να είμαι σε αυτό το τελικό, αλλά έτσι είναι ο αθλητισμός. Δέκα λύπες, μια χαρά. Οπότε τώρα ανασυντασσόμαστε και μαζεύουμε δυνάμεις για να ξεκινήσουμε τη νέα χρονιά.

Θ.S:  Και πως ξεκινάει αυτή η νέα χρονιά, που ξεκινάς την προετοιμασία σου;

Κ.Μ: Η προπόνηση έχει ξεκινήσει ήδη από τον Οκτώβριο, όπου είχαμε πάει στο κέντρο της IAAF στη Κολωνία για δύο βδομάδες όπου συμμετείχα σε ένα διεθνές σεμινάριο για το άλμα εις ύψος, και πλέον πάμε στο το Νόβι Σαντ, όπου θα κάτσω δυο βδομάδες, και θα επιστρέψω μετά να χαλαρώσω λίγο. ίσως βρεθώ για λίγες μέρες και στην Κομοτηνή με την οικογένεια στις γιορτές. Μετά έρχεται ο Γενάρης που στην ουσία είναι ο μήνας που ξεκινάει η αγωνιστική περίοδος στον στίβο.

Θ.S:  Έχεις κάνει κάποιο προγραμματισμό για τα μίτινγκ στα οποία θα συμμετάσχεις με την έλευση του 2017;

Κ.Μ: Ακόμα είναι νωρίς θα έλεγα, θέλω να δώσω λίγο χρόνο στον εαυτό μου και να δω σε τι κατάσταση θα είμαι για να καθορίσω αν θα ξεκινήσω λίγο πιο νωρίς ή πιο αργά τους αγώνες. Θέλω να είμαι υγιής, να βγει η προπόνηση που θέλω και πλέον μετά από πολλά χρόνια να πάω στο Ευρωπαϊκό Κλειστού Στίβου με προοπτικές επιτυχίας και πιστεύω πως μπορώ ακολούθως να διαχειριστώ σωστά τη σεζόν που έρχεται.

Θ.S: Όταν λέμε προοπτικές επιτυχίας, ποιος είναι ο στόχος σου στο Ευρωπαϊκό Κλειστού Στίβου στο Βελιγράδι; Τι θα διεκδικήσεις από την επερχόμενη διοργάνωση;

Κ.Μ: Στόχος μου είναι να προετοιμαστώ όσο το δυνατόν καλύτερα, ώστε να έχω εκεί πέρα την καλύτερη δυνατή παρουσία. Σίγουρα θέλω να συμμετέχω σε ένα τελικό στο Ευρωπαϊκό Κλειστού, αν δεν συμβεί θα είναι αποτυχία. Ωστόσο βαθιά μέσα μου ελπίζω αυτή τη φορά να έρθει και ένα μετάλλιο.

Θ.S:  Έχει μείνει αυτό το γαμώτω, να φτάνεις στην πηγή σε τόσο μεγάλες διοργανώσεις, να είναι τέταρτος ή πέμπτος με την ίδια επίδοση με τους μεταλλιούχους, αλλά το βάθρο να μην έρχεται.  Και μετά από αυτή τη διοργάνωση; Ποιος είναι ο άλλος μεγάλος στόχος της χρονιάς που έρχεται;

Κ.Μ: Μετα είναι το παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Λονδίνο, από τη στιγμή που οι Μεσογειακοί φέτος έχουν καταργηθεί, μια διοργάνωση που αν γινόταν θα πήγαιναν ως κάτοχος του τίτλου για να διατηρήσω τα κεκτημένα. Βέβαια ακόμα είμαστε πολύ μακριά μέχρι τον Αύγουστο. Πιο πριν μεσολαβεί και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εθνικών Ομάδων, το παλιό Μπρούνο Τζάουλι, στο οποίο η Ελλάδα αγωνίζεται πλέον στη Σούπερ Λίγκ, μετά τη άνοδο μας πριν δύο χρόνια στο Ηράκλειο.

Θ.S:  Εκεί όπου επίσης είχες και εσύ βάλει ένα λιθαράκι για να έρθει η άνοδος αυτή. Το τέλος του Ρίο σημαίνει για σένα να φανταστούμε και την έναρξη μια τετραετούς πορείας για τους Ολυμπιακούς του Τόκυο ή είναι κάτι πάρα πολύ μακρινό;

Κ.Μ: Το μόνο που λείπει έως τώρα από την καριέρα μου είναι ένα τελικός στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το ιδανικό θα ήταν αυτό, να κλείσω τη καριέρα μου στο Τόκυο, μετά από τέσσερις Ολυμπιάδες. Βέβαια σε αυτό θα πρέπει να συνηγορήσει και η ψυχή και το σώμα, καθώς τα χρόνια περνάνε, όπως επίσης αλλάζει και η κατάσταση στη χώρα. Γενικά είναι διάφοροι παράγοντες που επηρεάζουν αυτήν τη πορεία, οπότε θέλω να μην προτρέχω ακόμα αλλά να βλέπω τα πράγματα χρονιά με χρονιά.

Θ.S: Ποιό είναι το πιο μεγάλο όνομα του ύψους αυτή τη περίοδο κατά τη γνώμη σου;

Κ.Μ: Σίγουρα το μεγαλύτερο όνομα του ύψους ήταν ο Ιταλός, ο Ταμπέρι, που είχε όμως τον τραυματισμό, αυτός ήταν ο σταρ της τελευταίας χρονιάς, όμως πάντα και οι Μπαρσίμ και Μπονταρένκο είναι επίσης κοντά στην κορυφή του αθλήματος τα τελευταία 3-4 χρόνια.

Θ.S: Έχεις συμμετάσχει σε πολλούς τελικούς από την αρχή της καριέρας σου έως τώρα και πρωταγωνιστείς σε υψηλό επίπεδο όλη την τελευταία δεκαετία. Ποια θεωρείς εσύ την πιο σημαντική στιγμή στην καριέρα σου, τι είναι αυτό το «κάτι» που θα κρατούσες από όλα αυτά τα χρόνια;

Κ.Μ: Το ό,τι έχω πάει σε τρεις Ολυμπιάδες είναι πολύ σημαντικό, όπως επίσης και το ότι κέρδισα του Μεσογειακούς, με Μεσογειακό ρεκόρ. Όμως η πιο έντονη στιγμή έως τώρα είναι νομίζω το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου το 2012 στην Κωνσταντινούπολη, που είχα έρθει τέταρτος, και είχα επιχειρήσει το τελευταίο μου άλμα για να πάω διεκδικήσω την πρώτη θέση. Ήταν και γεμάτο το στάδιο από συγγενείς και φίλους, είχαν έρθει πολλοί από Κομοτηνή να με δουν σε εκείνον τον αγώνα, που είχε κερδίσει ο Δημήτρης ο Χονδροκούκης και έτσι είχε ακουστεί ο ελληνικός εθνικός ύμνος.

Θ.S: Να αφήσουμε τα του στίβου, να πιάσουμε τα άλλα αθλήματα. Ξεκίνησες άλλωστε από μπάσκετ, παρακολουθείς και μπάλα, άλλωστε ο θείος σου Χάρης μεγαλούργησε με την φανέλα του ΠΑΟΚ. Πως σου φαίνεται φέτος η ομάδα της Θεσσαλονίκης;

Κ.Μ: Είναι αλήθεια ότι όποτε μπαίνω στην Θεσσαλονίκη σε ένα ταξί για παράδειγμα και λέω το όνομα Μπανιώτης, όλοι τον θείο Χάρη θυμούνται. Ο ΠΑΟΚ, πιστεύω ότι αν ηρεμήσει, μπορεί να το πάρει το πρωτάθλημα ακόμα και αν έχει μείνει τόσο πολύ πίσω. Νομίζω ότι έχει τα «φώτα» να πάει καλά φέτος, τουλάχιστον να χτίσει για το μέλλον. Απλά πρέπει να επέλθει η ηρεμία, να αφήσουν και τον προπονητή να δουλέψει και όλα έχει όλα τα εφόδια να είναι η καλύτερη ομάδα φέτος.

Θ.S: Μια και είπες για τον προπονητή, ποια είναι η γνώμη σου για τον Βλάνταν Ίβιτς, για τον οποίον γίνεται τόσος ντόρος, είσαι υπερ ή κατά του;

Κ.Μ: Δεν είμαι ούτε υπέρ, ούτε κατά. Είμαι υπέρ της άποψης ότι σε τρεις μήνες δε δείχνεις αποτέλεσμα, και ότι τα πράγματα που έχει δείξει έως τώρα είναι πάρα πολύ θετικά.

Θ.S:  Ας κλείσουμε με την ομάδα της ιδιαίτερης πατρίδας, τον Πανθρακικό. Την χρονιά που φεύγει υποβιβάστηκε και πλέον κάνει ένα νέο ξεκίνημα στην Football League. Την έχεις δει καθόλου την ομάδα;

Κ.Μ: Εε… Όχι, για να είμαι ειλικρινής. Άργησε να ξεκινήσει και το πρωτάθλημα, δεν προβάλλεται και από την τηλεόραση. Δεν την έχω παρακολουθήσει φέτος, οπότε… δεν ξέρω κάτι να πω. (σ.σ γέλια)