Εξήντα τελικοί έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα για την κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση. Η αναμέτρηση που θα διεξαχθεί το βράδυ του Σαββάτου θα είναι ο 61ος τελικός του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης, γνωστότερου τα τελευταία 20 χρόνια ως Τσάμπιονς Λιγκ.
Αρκετοί Θρακιώτες έχουν εμπειρία από τελικούς. Άλλοι ως φίλαθλοι (όπως πέρυσι ο Ανδρέας Γκλαβίνης, όπως είχαμε αποκαλύψει στο ThrakiSportS). Άλλοι ως… δημοσιογράφοι (όπως ο αείμνηστος Γιάννης Ξενάκης ή ο Γιάννης Κεσόπουλος που είχε μάλιστα αυτή τη χαρά δύο φορές). Πριν δύο χρόνια, στο ίδιο ζευγάρι τελικού ανάμεσα σε Ρεάλ και Ατλέτικο είχε την ευκαιρία να ζήσει ως… σπορκάστερ στον τελικό της Λισσαβόνας ο Ντέμης Νικολαΐδης, ενώ σταθερός «θαμώνας» των τελικών είναι ο Γιώργος Γκιρτζίκης, ως επί πολλά χρόνια παράγοντας της ΕΠΟ. Επίσης, ο πρώην προπονητής του Πανθρακικού Ίλιε Ντουμιτρέσκου ανήκε στο ρόστερ της θρυλικής ομάδας της Στεάουα Βουκουρεστίου που έπαιξε το 1989 τελικό και έχασε με 4-0 από την Μίλαν του Γκούλιτ και του Φαν Μπάστεν, ωστόσο ο ίδιος δεν ήταν καν μέλος της αποστολής σε εκείνο το παιχνίδι αν και ανήκε στο ρόστερ της ρουμανικής ομάδας και παρακολούθησε την αναμέτρηση από την εξέδρα.
Υπάρχουν όμως και τρεις όλοι κι όλοι που έχουν ζήσει τελικό από πολύ μέσα, στον αγωνιστικό χώρο, συμμετέχοντας στον αγώνα. Για την ακρίβεια, ένας Θρακιώτης και δύο… «Θρακιώτες», με την έννοια ότι έχουν φορέσει την φανέλα ομάδων της περιοχής μας και έτσι μπορούμε (ολίγον αυθαίρετα είναι η αλήθεια) να τους χαρακτηρίσουμε και αυτούς ως τέτοιους. Τους θυμηθήκαμε σε αντίστοιχο αφιέρωμα πέρυσι, δεν είναι όμως κακό να τους ξαναθυμηθούμε εμπλουτίζοντας τα σχετικά στοιχεία με νεώτερα.
Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι του Άκη Ζήκου, του μοναδικού Έλληνα που έχει αγωνιστεί σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ, με την σημερινή μορφή της διοργάνωσης. Ήταν το 2004 με την φανέλα της Μονακό στον τελικό απέναντι στην Πόρτο, τον οποίο κατέκτησε η πορτογαλική ομάδα λίγο πριν το έπος της ελληνικής Εθνικής Ομάδας στην Πορτογαλία – στο ρόστερ της οποίας όμως ο πρώην άσος της Ξάνθης δεν βρήκε θέση λόγω της κόντρας που είχε με τον Ότο Ρεχάγκελ. Ο Ζήκος βρέθηκε για πέντε σεζόν στην Skoda με την φανέλα της οποίας είχε 114 συμμετοχές, από το 1993 ως και το 1998, οπότε και μετακόμισε στην ΑΕΚ, πριν κάνει το μεγάλο άλμα για το πριγκιπάτο.
Αντίστροφη πορεία αυτή του Χοσέμι με την Λίβερπουλ. Σε αντίθεση με τον Ζήκο που πρώτα ήρθε στην Θράκη και αναδείχθηκε από την Skoda ως ποδοσφαιριστής και μετά έφτασε στην κορύφωση της συμμετοχής σε τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, ο Χοσέμι πρώτα στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης το 2005 στην Κωνσταντινούπολη και αρκετά χρόνια μετά, την σεζόν 2013-2014 συγκεκριμένα, βρέθηκε στο ρόστερ της Ξάνθης. Πάντως, ο Χοσέμι δεν είχε συμμετοχή στον τελικό, καθώς έμεινε στον πάγκο, αλλά έζησε από μέσα την περίφημη ανατροπή από το 0-3 της Μίλαν στο ημίχρονο και ιδίως την διαδικασία των πέναλτι, ενώ ασφαλώς και μετείχε στην παραδοσιακή φωτογραφία της απονομής επιδεικνύοντας με καμάρι το μετάλλιο του πρωταθλητή Ευρώπης που αποκόμισε από την παρουσία του εκεί.
Όσο για τον πρώτο (και βέρο) Θρακιώτη που αγωνίστηκε ever σε τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης; Ήταν ασφαλώς ο Αντώνης Αντωνιάδης, εν έτει 1971, 2 Ιουνίου, στον ιστορικό αγώνα του Γουέμπλεϊ ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Άγιαξ. Από το Πετροχώρι της Ξάνθης στον ναό του ποδοσφαίρου, ο Αντωνιάδης είχε στεφθεί πρώτος σκόρερ στην διοργάνωση εκείνη την σεζόν, ωστόσο δεν κατάφερε στον τελικό να ξεκλειδώσει την άμυνα των Ολλανδών. Εκείνος ο αγώνας αποτέλεσε άλλωστε την αρχή της αυτοκρατορίας τους. Ωστόσο ο Αντώνης Αντωνιάδης έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα, όχι μόνο στο ελληνικό αλλά και γενικά στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, ως ένας από τους παίκτες – θρύλους του….
