Η επιστροφή του Μάνταλου στο γήπεδο της μόνης ευρωπαϊκής του πρόκρισης και της Εθνικής στο μέρος όπου ξεκίνησε η πορεία του 2004

Το παιχνίδι ανάμεσα στην Ελλάδα και την Βόρειο Ιρλανδία στο Μπέλφαστ έχει θεωρητικά ξεκάθαρο φαβορί και αυτό είναι οι Βορειοϊσλανδοί, που είναι πρώτοι στον όμιλο και φιλοδοξούν με νίκη να σφραγίσουν στην παρουσία τους στα γήπεδα της Γαλλίας – και ξεκάθαρο αουτσάιντερ που είμαστε εμείς, τελευταίοι στον όμιλο.

Πατώντας πάντως το Windsor Park το απόγευμα της Τετάρτης, στον Πέτρο Μάνταλο (τον βλέπετε στην φωτο με τον άλλο θρακιώτη, τον αρχηγό Βασίλη Τοροσίδη) ξύπνησαν όμορφες αναμνήσεις από την παρουσία του με την ομάδα της Ξάνθης πριν δυόμισι χρόνια εδώ, στην πρώτη και μοναδική μέχρι στιγμής ευρωπαϊκή νίκη – πρόκριση της Skoda.

Σε εκείνο το παιχνίδι ο κομοτηναίος παίκτης είχε αγωνιστεί βασικός, αλλά είχε αντικατασταθεί στα μισά του δευτέρου ημιχρόνου και έτσι έζησε από τον πάγκο το δραματικό ημίωρο της παράτασης, που έδωσε την ιστορική πρόκριση στην ομάδα της Θράκης.

Ωστόσο το γήπεδο της Λίνφιλντ που χρησιμοποιεί ως έδρα και η Βόρειος Ιρλανδία, δεν είναι μόνο σημείο αναφοράς για την Ξάνθη και το θρακιώτικο ποδόσφαιρο αλλά και γενικά για το ελληνικό. Λίγοι ξέρουν ότι από εδώ ξεκίνησε η μεγάλη πορεία της Εθνικής Ομάδας για την κατάκτηση του Euro 2004 στα γήπεδα της Πορτογαλίας, περίπου δωδεκάμισι χρόνια πριν.

Ήταν στις 2 Απριλίου του 2003 όταν το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα κέρδιζε με 2-0 για τα προκριματικά του Euro 2004 και ξεκινούσε την «ξέφρενη κούρσα» προς την Πορτογαλία. Είχαν προηγηθεί η εντός έδρας ήττα από την Ισπανία και η εκτός από την Ουκρανία και με μόνο μια δύσκολη νίκη με την Αρμενία στην Λεωφόρο, το κανείς δεν περίμενε τι πρόκειται να επακολουθήσει.

Στο εσωτερικό της Εθνικής Ομάδας ακούγονταν πικρόχολα σχόλια για τον Οτο Ρεχάγκελ, κυρίως λόγω της αραιής παρουσίας του στην Ελλάδα. Οι παίκτες είχαν επιβάλει τον νόμο της σιωπής προς τα ΜΜΕ που είχαν επικρίνει μερίδα διεθνών. Η «γαλανόλευκη» θύμιζε ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί και ο Γερμανός προπονητής βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο.

Τελικά, ήρθε η νίκη επί της Βόρειας Ιρλανδίας χάρη στα δύο τέρματα του Αγγελου Χαριστέα. Ο χερ Οτο παρέμεινε στο πόστο του, τα προβλήματα ξεπεράστηκαν (ή μπήκαν κάτω από το χαλάκι…) και η εθνική ομάδα από εκείνο το βράδυ και μετά συνέχισε κερδίζοντας κατά σειρά τις Ισπανία, Ουκρανία, Αρμενία και ξανά τη Βόρεια Ιρλανδία, στην Αθήνα.

Ολες οι νίκες, μετά το 2-0 του Μπέλφαστ, ήρθαν με σκορ 1-0, το προσφιλές σκορ της Εθνικής Ομάδας στα χρόνια της δόξας της! Κάπως έτσι, παρά το αρνητικό ξεκίνημα, επιτεύχθηκε η πρόκριση στα γήπεδα της Πορτογαλίας για την τελική φάση του Euro 2004. Μια πρόκριση που πανηγυρίστηκε δεόντως τότε, χωρίς κανείς να υποπτεύεται ή έστω να ονειρεύεται τι θα επακολουθούσε.

Σε εκείνο το παιχνίδι με την Εθνική είχαν αγωνιστεί μεταξύ άλλων ο Ντέμης Νικολίδης (που είχε αντικατασταθεί πριν βγει το ημίχρονο από τον Ζήση Βρύζα), ο Στέλιος Βενετίδης (που επίσης αντικαταστάθηκε στο 72 από τον Τάκη Φύσσα) αλλά και ο Κώστας Κωνσταντινίδης, που είχε επιστρέψει στο Windsor Park δέκα χρόνια μετά από εκείνο το ματς, ως σκάουτερ της Ξάνθης.

Σε αυτό το γήπεδο λοιπόν που μια φορά και έναν καιρό άλλαξε ουσιαστικά η ιστορία της Εθνικής Ελλάδος, σε αυτό το ίδιο γήπεδο επιστρέφει. Με στόχο να αλλάξει και πάλι την ιστορία, να διακόψει το αρνητικό σερί και να αρχίσει την δική της αναγέννηση…