Επέτειος: Το χρυσό του Κεντέρη στο Σίδνεϊ, η μετάδοση στην Θράκη και η άγνωστη σχέση του ολυμπιονίκη με την περιοχή

Ήταν μεσημέρι 28ης Σεπτεμβρίου του 2000, τέτοια μέρα ακριβώς 15 χρόνια πριν. Η Ελλάδα είχε ξυπνήσει στον απόηχο της απίστευτης τραγωδίας του “Εξπρές Σάμινα”.Παράλληλα όμως, ο πλανήτης ζούσε στον αστερισμό των Ολυμπιακών Αγώνων, της τελευταίας διοργάνωσης που φιλοξενήθηκε φθινόπωρο. Βαδίζαμε προς το τέλος τους. Ήταν Πέμπτη βράδυ στην Αυστραλία, τρία 24ωρα πριν παραδοθεί η ολυμπιακή σημαία στην Αθήνα για τους 28ους Αγώνες της σύγχρονης ιστορίας.

Η Ελλάδα είχε πάει μέχρι τότε πολύ καλά. Είχε ήδη τρία χρυσά, με Πύρρο Δήμα και Κάχι Καχιασβίλι στην άρση βαρών αλλά και τον Μιχάλη Μουρούτσο, που μια ημέρα πριν είχε καταπλήξει τους πάντες ανεβαίνοντας στο ψηλότερο σκαλί στο ταεκβοντό. Όμως άλλη αίγλη έχει μια διάκριση στον βασιλιά των αθλημάτων, τον στίβο. Και εκεί όμως είχαμε να επιδείξουμε τις επιτυχίες μας σαν χώρα. Η Κατερίνα Θάνου, για παράδειγμα, είχε αναδειχθεί δεύτερη στα 100 μέτρα πίσω από την Μάριον Τζόουνς (και ενώ έχει κατοχυρωθεί πλέον ως πρώτη, ακόμα δεν έχει λάβει το χρυσό της μετάλλιο).

Την ίδια μέρα ο Κώστας Γκατσιούδης, η μεγάλη ελπίδα της Θράκης σε εκείνους τους αγώνες, είχε αναδειχθεί έκτος στον ακοντισμό. Την ημέρα του αγώνα του μία βλάβη στον πομπό της Θάσου δεν επέτρεψε στους θρακιώτες να μπορέσουν να παρακολουθήσουν τις ρήψεις του. Το κρατικό ραδιόφωνο για κάποιον λόγο δεν είχε συνδεθεί με την ΕΡΑ Σπορ και όποιος ήθελε να ενημερωθεί άμεσα, σε μια εποχή που δεν είχε αναπτυχθεί ακόμα το ίντερνετ, όφειλε είτε να δει τους αγώνες μέσω των τουρκικών δορυφορικών καναλιών είτε να ακούσει την ραδιοφωνική μετάδοση του Γιάννη Γιαγκίνη, απεσταλμένου του Ράδιο Παρατηρητής της Κομοτηνής στο Σίδνεϊ (ήταν ο μικρότερος σε ηλικία διαπιστευμένος δημοσιογράφος τότε σε εκείνη την διοργάνωση), την οποία μάλιστα είχε σπεύσει τότε να αναμεταδώσει το Δημοτικό ραδιόφωνο του Διδυμοτείχου προκειμένου να ενημερωθούν οι συνδημότες του “Γκατς” για τον αγώνα του “λιονταριού της Θράκης”.

Ο Κώστας Κεντέρης δεν κατάγεται από την Θράκη, αλλά είχε και έχει ιδιαίτερες σχέσεις με την περιοχή. Ο πνευματικός του ήταν ο πατέρας Νήφωνας, που επί χρόνια ήταν ο επικεφαλής ιερέας στο μετόχι του Αγίου Νικολάου στο Πόρτο Λάγος. Για τον λόγο αυτό, πολλές φορές είχε βρεθεί, άλλοτε φανερά και άλλοτε ιν κόγκνιτο, στο ψαροχώρι που βρίσκεται στα όρια των Νομών Ροδόπης και Ξάνθης. Εκεί είχε βρει καταφύγιο μετά τα γεγονότα του Αυγούστου του 2004 και του περίφημου ατυχήματος την παραμονή της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Ακόμα και σήμερα, λέγεται ότι έρχεται συχνά για να προσκυνήσει τις θαυματουργές εικόνες, αποφεύγοντας την δημοσιότητα. Τότε και να το ήθελε όμως, δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητος, ειδικά μετά από εκείνο το απίστευτο χρυσό μετάλλιο που κέρδισε στο Σίδνεϊ και το οποίο επανέλαβε έναν χρόνο μετά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Έτμοντον και δύο χρόνια μετά στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Μονάχου, με αποτέλεσμα να γίνει ο πρώτος ολυμπιονίκης που ήταν ταυτόχρονα πρωταθλητής Ευρώπης και κόσμου.

Για έναν παράδοξο τρόπο, μία ημέρα μετά την τραγωδία του Σάμινα, ο τελικός του Κώστα κεντέρη εκείνο το βράδυ της 28ης Σεπτεμβρίου στο Ολυμπιακό Στάδιο του Σίδνεϊ είχε προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον και στην πατρίδα. Η κούρσα μεταδόθηκε ζωντανά μέσω του Γιάννη Γιαγκίνη από το Ράδιο Παρατηρητής της Κομοτηνής, που ήταν ο μόνος τρόπος για να ενημερωθούν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες οι κάτοικοι της Θράκης, αφού για ακόμα μια φορά η ΕΡΑ Σπορ είχε κάνει το θαύμα της (δεν μεταδιδόταν πλήρως το πρόγραμμά της αλλά σε σύζευξη με τις ΕΡΑ Κομοτηνής, Ορεστιάδας και Καβάλας αλλά μόνο μέχρι τις οκτώ το πρωί, ενώ οι μεγάλοι τελικοί και οι σπουδαίες κούρσες ήταν το μεσημέρι). Ο τηλεοπτικός πομπός της Θάσου αυτή τη φορά δεν είχε πέσει, όπως είχε συμβεί στον αγώνα του Γκατσιούδη. Ωστόσο στις 12.00 το μεσημέρι η πλειοψηφία του κόσμου βρισκόταν στις δουλειές της και δεν είχε πρόσβαση στους τηλεοπτικούς δέκτες των σπιτιών τους. Ετσι η λύση δόθηκε και πάλι από ένα ιδιωτικό ραδιόφωνο, από το οποίο έμελλε να πληροφορηθούν ζωντανά οι ενδιαφερόμενοι ότι ο Κεντέρης βγήκε πρώτος – μέσα από μια μετάδοση (με την Χρύσα Δουλάκη στο στούντιο και τον Γιάννη Γιαγκίνη στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής από την… άλλη άκρη του κόσμου, από το Σίδνεϊ) που έγραψε ιστορία και το ηχητικό της αποτελεί ένα από τα σπάνια κειμήλια του γνωστού θρακιώτη δημοσιογράφου.

Ο 27χρονος τότε σπρίντερ είχε τον τίτλο του αουτσάιντερ. Αγωνιζόταν στον πέμπτο διάδρομο, έχοντας δεξιά και αριστερά του μεγάλα ονόματα της εποχής, όπως ο Άτο Μπόλτον και ο Ντάρεν Κάμπελ. Ωστόσο ο Κεντέρης ήτανα νίκητος εκείνο το βράδυ και με χρόνο 20.09, που αποτελούσε νέο πανελλήνιο ρεκόρ, στέφονταν ολυμπιονίκης. Ήταν ο πρώτος Έλληνας χρυσός ολυμπιονίκης στον στίβο από τον… Κώστα Τσικλητήρα στις αρχές του 20ου αιώνα. Ο πρώτος Έλληνας δρομέας που κέρδιζε χρυσό σε Ολυμπιακούς Αγώνες από το 1896 και τον Σπύρο Λούη. Όσοι ζήσαν εκείνες τις στιγμές από κοντά, δεν θα τις ξεχάσουν ποτέ. Ακόμα και όσοι τις έζησαν, έστω και αν τις έζησαν με τον τρόπο που περιεγράφη πιο πριν στην Θράκη. Λίγοι όμως ηξεραν (ή γνωρίζουν ακόμα και τώρα) αυτήν την ιδιαίτερη σχέση που είχε και εξακολουθεί να διατηρεί ο Κώστας Κεντέρης με το Πόρτο Λάγος, την  Θράκη και τους Θρακιώτες…

ΔΕΙΤΕ ΣΕ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΟΥΡΣΑ ΟΠΩΣ ΠΕΡΙΕΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΤ (ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΑΝΕΒΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ Η ΘΡΑΚΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ ΜΕΤΑΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΘΡΑΚΙΩΤΗ ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΥ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΠΟΥ ΚΡΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ