Επέτειος: 35 χρόνια από την κατάκτηση του Κυπέλλου Ερασιτεχνών από την ΑΕ Διδυμοτείχου

Συμπληρώθηκαν τον φετινό Ιούνιο ακριβώς 35 χρόνια από την πρώτη μεγάλη επιτυχία του θρακιώτικου αθλητισμού σε ομαδικό επίπεδο, την κατάκτηση από την ΑΕ Διδυμοτείχου του Κυπέλλου Ερασιτεχνών Ελλάδος – μια επέτειο που η ιστορική ομάδα της ΑΕΔ γιόρτασε φέτος με την κατάκτηση του πρωταθλήματος της ΕΠΣ Έβρου.

Ήταν 15 Ιουνίου του 1980 όταν η ΑΕ Διδυμοτείχου έφτανε στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ερασιτεχνών, κερδίζοντας στον μεγάλο τελικό με 1-0 την Νεάπολη Πειραιά, έχοντας ως χρυσό σκόρερ στον αγώνα τον Λαμπούδη στο 60ο λεπτό. Ο τελικός είχε διεξαχθεί στο Καυτανζόγλειο Στάδιο της Θεσσαλονίκης και για να φτάσει εκεί, η ΑΕ Διδυμοτείχου είχε επικρατήσει εύκολα στα προημιτελικά του Τυρνάβου με 5-1 ενώ στα ημιτελικά είχε αποκλείσει στην παράταση τον Πιερικό, κερδίζοντάς τον με 1-0 χάρη σε τέρμα του Ανδρικάκη στο 115΄.

Ήταν μια χρονιά σημαδιακή, αφού η ΑΕΔ είχε τερματίσει και στην πέμπτη θέση της Α’ Ερασιτεχνικής Κατηγορίας, όπως ονομαζόταν τότε η Γ’ Εθνική, νικώντας στο πρωτάθλημα ακόμα και τον Απόλλωνα Καλαμαριάς που κατέκτησε τον τίτλο και ανέβηκε στην Β’ Εθνική. Όμως η κατάκτηση του κυπέλλου ήταν η κορυφαία στιγμής εκείνης της χρυσής επταετίας της ΑΕΔ, που αποτέλεσε μάλιστα και αντικείμενο μελέτης από τον Θανάση Τσιμάκη (Τσιτσιμάκα) που εκδόθηκε προ τριετίας σε βιβλία με τον τίτλο “Αθλητική Ένωση Διδυμοτείχου: Η πράσινη θύελλα της Θράκης”.

Ο χρυσός σκόρερ του τελικού και ίσως κορυφαίος παίκτης εκείνης της φουρνιάς παικτών Δημήτρης Λαμπούδης σχολίασε σε σχετικό παλιότερο αφιέρωμα του (προπονητή μπάσκετ σήμερα αλλά πάντοτε και δημοσιογράφου) Βασίλη Στοάκη: “Τί να πρωτοθυμηθώ από εκείνες τις μέρες; Το κατάμεστο γήπεδο, το πολύ καλό κλίμα στην ομάδα, τις πλάκες που κάναμε μεταξύ μας. Όλα τέλεια ήταν. Σϊγουρα αποκορύφωμα όλης αυτής της προσπάθειας για εμάς ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου Ερασιτεχνών. Όταν είχε έρθει στα χέρια μου το κύπελλο , δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω πως η ομάδα μου το είχε κατακτήσει. Ήμασταν μια παρέα και αυτό φάνηκε στο γήπεδο. Ηταν σίγουρα πολύ σημαντικό το γεγονός πως σημείωσα εγώ το τέρμα της αναμέτρησης, ωστόσο αυτό που μετράει για μένα είναι η κατάκτηση του τίτλου. Το μόνο που με λυπεί είναι πως δεν μπορέσαμε να αγωνιστούμε σε μια μεγαλύτερη κατηγορία γιατί το αξίζαμε”.

Ο Βασίλης Ροκίδης, τότε παράγοντας της ομάδας, ανέφερε : “Σαν χτες θυμάμαι τον τελικό του Κυπέλλου Ερασιτεχνών, την αγωνία μέχρι το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή, και τους πανηγυρισμούς των φιλάθλων μας στο γήπεδο αλλά και στην κεντρική πλατεία της πόλης, όπου είχαν συγκεντρωθεί προκειμένου να μας υποδεχθούν. Αυτά φυσικά δεν πρόκεται ποτέ να ξεχαστούν και μακάρι να τα ξαναζήσουμε στην πόλη μας. Ο κόσμος το αξίζει πραγματικά!”.

Από την πλευρά του, ο προπονητής Πασχάλης Γκουντινάκης έχει δηλώσει: “Ήταν πραγματικά μια τεράστια εμπειρία για εμάς. Η κατάκτηση του Κυπελλου Ερασιτεχνών και τα όσα επακολούθησαν είναι βαθια χαραγμένα μέσα μας. Η υποδοχή του κόσμου και η αγάπη τους ήταν πραγματικά το κάτι άλλο για εμένα. Ήμασταν μια οικογένεια και αυτό φαινοταν στο γήπεδο. Πραγματικά ηταν ευλογια για μένα να ειμαι προπονητής σε αυτήν την ομάδα. Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω αυτές τις στιγμές. Το πιο σημαντικό κατά τη γνώμη μου ήταν το κατάμεστο γήπεδο. Πραγματικά, κάθε Κυριακή οι αναμετρήσεις ήταν γιορτή για όλους τους φιλους της ΑΕΔ που γέμιζαν ασφυκτικά το γήπεδο”.

Αξίζει να τονιστεί ότι στον μεγάλο τελικό, μετά την πραγματοποίηση των δύο αλλαγών (τότε επιτρέπονταν δύο και αμφότερες πραγματοποιήθηκαν στο τελευταίο τέταρτο της αναμέτρησης) τραυματίστηκε ο τερματοφύλακας Καϊσίδης και χρειάστηκε να πάρει τα γάντια του και να τον αντικαταστήσει για τα τελευταία δραματικά λεπτά ο Κασμίρης. Για το τέλος, αξίζει να αναφερθεί η σύνθεση της χρυσής ομάδας που έγραψε ιστορία στον τελικό του Κυπέλλου Ερασιτεχνών της σεζόν 1979-1980: Καϊσίδης, Σωτηρούδης, Πατίδης, Μαυρουδής,Ανδρικάκης, Βουραζάνης, Μαλαδάκης (77΄ Ναζίρης), Λαμπούδης , Κασμίρης, Πασχαλάκης, Τζιώρας (86΄ Λαμπρινάκης).

Δείτε παρακάτω ένα βίντεο που έχει ανέβει στο youtube και περιλαμβάνει στιγμιότυπα από τον μεγάλο τελικό, το γκολ, τους πανηγυρισμούς, την απονομή αλλά και το γλέντι μέσα στο πούλμαν της επιστροφής και την υποδοχή με το σύνθημα “το κύπελλο το φέραμε στο Διδυμότειχό” και το τραγούδι “Ένωση ξανκουστή, του Έβρου το καμάρι” (στον ρυθμό του “Μακεδονία ξακουστή, του Αλεξάνδρου η χώρα”). Είναι ένα μικρό αφιέρωμα αναμνήσεων για την ιστορική επέτειο. Πέρασαν 35 χρόνια από την ιστορική επιτυχία της ΑΕ Διδυμοτείχου και το ThrakiSportS με αφορμή την επέτειο, θυμάται μια από τις μεγαλύτερες στιγμές του αθλητισμού της Θράκης…